Op 15 oktober 2016 hebben we onze eerste konijnen gekocht, 2 jonge voedsters. We hebben hen Josie en Nosie genoemd. Josie was een heel mooi en lief konijntje, maar ze was bang voor de dominante Nosie. Toen we haar ongeveer een jaar hadden wilde ze niet eten toen we na een dag werken thuis kwamen en is ze niet lang daarna overleden.

Nosie was in het begin dominant en afstandelijk. Sinds ze samen was met Igor, een stoere knappe jongen, is ze steeds liever en aanhankelijker geworden. Ze waren onafscheidelijk. In het voorjaar van 2022 is Nosie ziek geworden. Na een bezoek aan de dierenarts leek ze weer op te knappen, maar na een aantal dagen is ze alsnog overleden.

Nadat Josie was overleden hebben we Nosem gekocht, een ram van een half jaar. Nosem was een konijntje dat ervan genoot om geaaid worden, maar ook als hij door Nosie gewassen werd, wat erg vaak gebeurde. Als het hem even te veel werd rende hij weg, maar ging vervolgens ergens anders zitten wachten tot Nosie hem weer opzocht om verder te gaan met likken. Hij werd helemaal gek van vreugde als hij eten kreeg en hitste Nosie dan ook op, zodat ze samen tegen het deurtje van het binnenhok stonden te springen als het eten eraan kwam. Als Nosem buiten was bleef hij maar gras eten, zodat we hem regelmatig in de andere ren op het terras zetten zodat hij alleen hooi kon eten. Begin maart 2018 heeft Nosem in de volière een ongelukje gehad waardoor hij verlamd is geraakt, een paar dagen later is hij overleden.

Op zaterdag 17 maart 2018 hebben we bij Konijnenopvang Zwijndrecht een prachtige gecastreerde ram van 1 jaar oud gekocht, Igor genaamd. Igor was in het begin een 'verlegen' ventje, maar is veranderd in een lief en speels konijntje waarin Nosie haar gelijke heeft gevonden. Nosie en Igor zijn onafscheidelijk geworden. Igor knort soms als hij eten krijgt. Als hij rechtop gaat zitten, ziet hij eruit alsof hij een broekje aan heeft.

Igor en Nosie

In mei 2022 hebben we, nadat Nosie een paar weken daarvoor was overleden, een ander konijn gekregen, dat we Daisy hebben genoemd (oorspronkelijk heette ze Sterretje). Daisy is opgegroeid met een paar honden en kleine kinderen, en daardoor veel aanhankelijker dan we van onze vorige konijnen gewend waren. Daisy houdt heel erg van graven en maakt regelmatig een nieuw hol. Ze was dol op Igor en bleek meestal dicht bij hem in de buurt. Nadat Igor was overleden hebben we een nieuw maatje voor haar gezocht en hebben we Binkie (oorspronkelijk heette hij Poekie) gevonden. Het heeft een tijdje geduurd voor Daisy en Binkie helemaal aan elkaar gewend waren, maar inmiddels zijn ze onafscheidelijk geworden. Binkie helpt Daisy bij het graven van holen, al snapt hij het niet als ze dan het hol weer dichtmaakt en gaat hij het weer openmaken. Soms maakt Daisy dan het hol dicht, terwijl Binkie nog binnen zit. Als Binkie ergens in de ren ligt dan gaat Daisy vaak bij hem liggen, en ook al ligt hij langs de gaas, ze wringt zich er wel tussen.

Igor en Daisy

In oktober 2023 hebben we Binkie gekregen, een ram van 2 jaar oud. Hij was zijn vrouwtje verloren en hij kwijnde weg van verdriet. Zijn baasje kon niet genoeg tijd meer aan hem besteden en besloot een ander thuis voor hem te zoeken. En zo is hij bij ons terecht gekomen, als nieuwe partner voor onze Daisy. Na een wat heftige eerste kennismaking hebben ze het bijgelegd en na een kleine 2 weken durfden we het aan om ze samen in de volière te zetten. Binkie is wat gereserveerder dan Daisy en vlucht meestal als je probeert hem te aaien, maar als hij zit te eten of als Daisy vlak langs hem ligt dan blijft hij meestal rustig zitten of liggen en kun je hem gewoon aaien.